۱۳۹۵ خرداد ۲۸, جمعه
تاریخچه نقاشی و رنگ آمیزی در ایران
تاریخچه نقاشی و رنگ آمیزی در ایران
تاریخچه نقاشی و رنگ آمیزی در ایران
برای آشنایی با تاریخچه و سابقه صنعت رنگ کشور به سالهای ۱۳۰۰ باز می گردیم که هنوز رنگ در داخـل کشور تولید نمی شد و استادکاران نقاش، رنگ مورد نیاز برای رنگ آمیزی کاخ ها و ابنیه دولتی را با استفاده از مواد گیاهی و معدنی در پای کار، به صورت دستی و با فرمولهای سنتی تولید می کردند.
انتخاب رنگ خوب برای ساختمان
در سال ۱۳۱۸، اولین واحد رنگسازی امروزی به نام رنگسازی ایران اقدام به تولید و عرضه رنگ روغــنی کارخانه‌ای نمود و پس از آن شرکتهای رنگ سرو و رنگ شمس فعالیت رنگسازی خود را آغاز نمودند. در آن سالها هنوز رنگ روغنی کارخانه‌ای با استفاده از روغن های گیاهی و پودرهای معدنی تولید می شـد و این امر تا سال ۱۳۴۱ که اولین محصول رنگ روغنی با استفاده از رزین الکید توسط شرکت پلاسکار به بازار عرضه گردید، ادامه داشت.
رنگ پلاستیک بر پایه پلی وینیل استات برای مصارف ساختمانی نیز برای اولین بار در سال ۱۳۳۸ توســـط شرکت پلاسکار تولید و عرضه شد و پس از آن شرکتهای هاویلوکس، رنگین، دیروپ، سوپر رنگ از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۷ به تدریج، رنگ پلاستیک خود را به بازار عرضه نمودند. در واقع می توان گفت که در سال ۱۳۴۴ صنعت رنگسازی در ایران شکل تازه ای یافت و واحدهای مـتعددی فعالیت خود را آغاز نمودند. شرکتهای تاباشیمی، دیروپ ایران، رنگین، سوپررنگ و پارس پامچال از جمله شرکتهایی هستند که در این سال پا به عرضه صنعت رنگ کشور گذاشته و محصولات جدیدی مانند لاکهای روی چوب، رنگهای هوا خشک و کوره‌ای صنعتی و رنگهای تعمیری خودرو را به بازار عرضه نمودند.
صنعت تولید رزینهای مورد مصرف در رنگسازی نیز در کشور سابقه ای طولانی دارد. برای بررسی تاریخچه این صنعت به سال ۱۳۴۴ باز می‌گردیم که برای اولین بار رزین الکید به وسیله رنگسازی ایران و رزیـن پلی وینیل استات نیز توسط پلاسکار تولید گردید و پس از آن شرکتهای پارس سادولین، دیروپ ایران اقدام به تولید رزین الکید و هو خست ایران به تولید رزین پلی‌وینیل‌استات همت گماردند. و امروز صنعت رزین کشور با بیش از ۱۲۰ واحد صنعتی و مجموع ظرفیت ۷۵۰ هزارتن در سال قادر است انواع رزینهای پلی‌وینیل‌استات و کوپلیمرهای آن، انواع رزینهای الکید و اصلاح شده آن، آمینو رزینها، انواع پلی‌استر غیراشباع، رزینهای اکریلیک و رزین فنولیک را تولید نماید.
تاریخچه نقاشی و رنگ آمیزی در ایران
برای آشنایی با تاریخچه و سابقه صنعت رنگ کشور به سالهای ۱۳۰۰ باز می گردیم که هنوز رنگ در داخـل کشور تولید نمی شد و استادکاران نقاش، رنگ مورد نیاز برای رنگ آمیزی کاخ ها و ابنیه دولتی را با استفاده از مواد گیاهی و معدنی در پای کار، به صورت دستی و با فرمولهای سنتی تولید می کردند.
انتخاب رنگ خوب برای ساختمان
در سال ۱۳۱۸، اولین واحد رنگسازی امروزی به نام رنگسازی ایران اقدام به تولید و عرضه رنگ روغــنی کارخانه‌ای نمود و پس از آن شرکتهای رنگ سرو و رنگ شمس فعالیت رنگسازی خود را آغاز نمودند. در آن سالها هنوز رنگ روغنی کارخانه‌ای با استفاده از روغن های گیاهی و پودرهای معدنی تولید می شـد و این امر تا سال ۱۳۴۱ که اولین محصول رنگ روغنی با استفاده از رزین الکید توسط شرکت پلاسکار به بازار عرضه گردید، ادامه داشت.
رنگ پلاستیک بر پایه پلی وینیل استات برای مصارف ساختمانی نیز برای اولین بار در سال ۱۳۳۸ توســـط شرکت پلاسکار تولید و عرضه شد و پس از آن شرکتهای هاویلوکس، رنگین، دیروپ، سوپر رنگ از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۷ به تدریج، رنگ پلاستیک خود را به بازار عرضه نمودند. در واقع می توان گفت که در سال ۱۳۴۴ صنعت رنگسازی در ایران شکل تازه ای یافت و واحدهای مـتعددی فعالیت خود را آغاز نمودند. شرکتهای تاباشیمی، دیروپ ایران، رنگین، سوپررنگ و پارس پامچال از جمله شرکتهایی هستند که در این سال پا به عرضه صنعت رنگ کشور گذاشته و محصولات جدیدی مانند لاکهای روی چوب، رنگهای هوا خشک و کوره‌ای صنعتی و رنگهای تعمیری خودرو را به بازار عرضه نمودند.
صنعت تولید رزینهای مورد مصرف در رنگسازی نیز در کشور سابقه ای طولانی دارد. برای بررسی تاریخچه این صنعت به سال ۱۳۴۴ باز می‌گردیم که برای اولین بار رزین الکید به وسیله رنگسازی ایران و رزیـن پلی وینیل استات نیز توسط پلاسکار تولید گردید و پس از آن شرکتهای پارس سادولین، دیروپ ایران اقدام به تولید رزین الکید و هو خست ایران به تولید رزین پلی‌وینیل‌استات همت گماردند. و امروز صنعت رزین کشور با بیش از ۱۲۰ واحد صنعتی و مجموع ظرفیت ۷۵۰ هزارتن در سال قادر است انواع رزینهای پلی‌وینیل‌استات و کوپلیمرهای آن، انواع رزینهای الکید و اصلاح شده آن، آمینو رزینها، انواع پلی‌استر غیراشباع، رزینهای اکریلیک و رزین فنولیک را تولید نماید.
پوشش های سلولزی در ساختمان
پوشش های سلولزی در ساختمان
پوشش های سلولزی طیفی از پوشش های ساختمانی هستند که علاوه بر جلوه ای زیبا مزایای زیادی دارند و در عین حال با استقبال زیادی از طرف مصرف کنندگان خانگی روبرو نشده اند. پوشش های سلولزی از الیاف مصنوعی /سلولز/رزین های ساختمانی/آراینده های معدنی /پیگمنتهای مقاوم /روان کننده های و سایر افزودنیها تشکیل شده که بوسیله ماله های فلکسی گلاس بر روی سطوح اجرا می شود.
این نوع پوشش دارای مزایائی است :
زیرسازی کمتری نسبت به سایر پوشش های ساختمانی نیاز دارد. بر روی سطوح گچ و خاک نیز مستقیما قابل اجراست. البته گچ و خاک باید با کیفیت مناسب و بدون پستی و بلندی و زدگی باشد.
قابلیت اجرا بر روی تمامی سطوح (تقریبا) را دارد.
سرعت اجرای مناسبی دارد.
نقاش ساختمان در البرز
پوشش های سلولزی در پوشش های ساختمانی
بدون بو و ریخت و پاش است و در مواردی که کار فرما در محل کار ساکن است از ناحیه اجرای این پوشش اذیت نمی شوند.
رنگ ابزار و گچ بری ها به صورت پتینه
پوشش های سلولزی در پوشش های ساختمانی
تنها پوشش رفع کننده اغلب ترک های ساختمانی است و ترک ها وعیوب غیر قابل رفع (تقریبا) در زیر پوشش ضخیم خود پنهان می کند.
مهمترین مزیت این پوشش عایق بودن است.
با جذب صداهای داخلی و خارجی ساختمان که از طریق دیوارها وارد ساخت میشود (بین ۳۰ تا ۵۰درصد) تا حدود قابل قبولی محیط را اکوستیک می کند.
عایق بسیار مناسبی برای سرما و گرماست و باعث کاهش قابل توجه مصرف لوازم سرمایشی و گرمایشی ساختمان می شود.
موارد بالا مهمترین مزیت های این نوع پوشش است.
با وجود این مزایا استقبال بالایی از این پوشش برای مصارف خانگی نشده است. این استقبال کم احتمالا به دلایل زیر است.
به رغم ادعای سازندگان این نوع پوشش قابلیت شستشو همانند رنگ روغنی را ندارد. برای ضد آب کردن کامل این پوشش نیاز به مراحل اضافی و پرهزینه است که علاوه بر هزینه بالا تخصصی نیاز دارد که معمولا نصابان این پوشش از آن برخوردار نیستند. برای ضد آب کردن کامل این پوشش نیاز به اجرای یک لایه نیم پلی استر می باشد که هزینه تمام شده را بالا می برد و در محیط های بسته و دارای تهویه ضعیف اجرای نیم پلی استر خطرناک است.
البته اکثر رنگ های انتخابی این پوشش اصطلاحا چرک تاب است و شاید سالها نیاز به نظافت نداشته باشند و با ابر و شامپو فرش و با ملایمت می توان سطح این پوشش را نظافت کرد . سطح این نوع پوشش بعد از اجرا صاف نیست حالت پفکی دارد و شاید این حالت مورد پسند طیفی از مصرف کنندگان نباشد.
عده ای از مصرف کنندگان این نوع پوشش را در مغازه ها و یا مکان های عمومی دیده اند و با دیدن رنگ های تند و شلوغ این پوشش در مغازه ها تصور دارند که این نوع پوشش جلف است که این تصور غلطی است و این پوشش همانند دیگر پوشش های ساختمانی از رنگ سفید یک دست تا سیاه یک دست و انواع رنگ های ساده و ترکیبی و روشن و تیره را دارا می باشد و شاید از لحاظ گستردگی طیف رنگ در بالاترین سطح در پوشش های ساختمانی قرار دارد.
از دیگر مواردی که باعث بدبینی به این پوشش شده : وجود موارد تقلبی این پوشش (ضایعات پارچه آسیاب شده و چسب) و وجود نصابان ناشی و سود جویانی است که با مواد تقلبی و کیفیت پائین این پوشش را (با قیمت هائی کمتراز بازار) اجرا می کنند و بعد از مدتی مصرف کننده را با مشکلات زیادی مواجه می کنند.
شاید همت سازندگان این پوشش در تولید مواد با کیفیت (موادی با سطح صاف تر پس از اجرا و قابلیت بالاتر شستشو) و معرفی گسترده این نوع پوشش به مصرف کنندگان از طرف سازمانهای دولتی و مطبوعات (به عنوان پوششی سازگار با محیط زیست و کم کننده مصرف انرژی خانگی) باعث شناخت این نوع پوشش و استقبال گسترده از این نوع پوشش گردد.
پوشش های سلولزی طیفی از پوشش های ساختمانی هستند که علاوه بر جلوه ای زیبا مزایای زیادی دارند و در عین حال با استقبال زیادی از طرف مصرف کنندگان خانگی روبرو نشده اند. پوشش های سلولزی از الیاف مصنوعی /سلولز/رزین های ساختمانی/آراینده های معدنی /پیگمنتهای مقاوم /روان کننده های و سایر افزودنیها تشکیل شده که بوسیله ماله های فلکسی گلاس بر روی سطوح اجرا می شود.
این نوع پوشش دارای مزایائی است :
زیرسازی کمتری نسبت به سایر پوشش های ساختمانی نیاز دارد. بر روی سطوح گچ و خاک نیز مستقیما قابل اجراست. البته گچ و خاک باید با کیفیت مناسب و بدون پستی و بلندی و زدگی باشد.
قابلیت اجرا بر روی تمامی سطوح (تقریبا) را دارد.
سرعت اجرای مناسبی دارد.
نقاش ساختمان در البرز
پوشش های سلولزی در پوشش های ساختمانی
بدون بو و ریخت و پاش است و در مواردی که کار فرما در محل کار ساکن است از ناحیه اجرای این پوشش اذیت نمی شوند.
رنگ ابزار و گچ بری ها به صورت پتینه
پوشش های سلولزی در پوشش های ساختمانی
تنها پوشش رفع کننده اغلب ترک های ساختمانی است و ترک ها وعیوب غیر قابل رفع (تقریبا) در زیر پوشش ضخیم خود پنهان می کند.
مهمترین مزیت این پوشش عایق بودن است.
با جذب صداهای داخلی و خارجی ساختمان که از طریق دیوارها وارد ساخت میشود (بین ۳۰ تا ۵۰درصد) تا حدود قابل قبولی محیط را اکوستیک می کند.
عایق بسیار مناسبی برای سرما و گرماست و باعث کاهش قابل توجه مصرف لوازم سرمایشی و گرمایشی ساختمان می شود.
موارد بالا مهمترین مزیت های این نوع پوشش است.
با وجود این مزایا استقبال بالایی از این پوشش برای مصارف خانگی نشده است. این استقبال کم احتمالا به دلایل زیر است.
به رغم ادعای سازندگان این نوع پوشش قابلیت شستشو همانند رنگ روغنی را ندارد. برای ضد آب کردن کامل این پوشش نیاز به مراحل اضافی و پرهزینه است که علاوه بر هزینه بالا تخصصی نیاز دارد که معمولا نصابان این پوشش از آن برخوردار نیستند. برای ضد آب کردن کامل این پوشش نیاز به اجرای یک لایه نیم پلی استر می باشد که هزینه تمام شده را بالا می برد و در محیط های بسته و دارای تهویه ضعیف اجرای نیم پلی استر خطرناک است.
البته اکثر رنگ های انتخابی این پوشش اصطلاحا چرک تاب است و شاید سالها نیاز به نظافت نداشته باشند و با ابر و شامپو فرش و با ملایمت می توان سطح این پوشش را نظافت کرد . سطح این نوع پوشش بعد از اجرا صاف نیست حالت پفکی دارد و شاید این حالت مورد پسند طیفی از مصرف کنندگان نباشد.
عده ای از مصرف کنندگان این نوع پوشش را در مغازه ها و یا مکان های عمومی دیده اند و با دیدن رنگ های تند و شلوغ این پوشش در مغازه ها تصور دارند که این نوع پوشش جلف است که این تصور غلطی است و این پوشش همانند دیگر پوشش های ساختمانی از رنگ سفید یک دست تا سیاه یک دست و انواع رنگ های ساده و ترکیبی و روشن و تیره را دارا می باشد و شاید از لحاظ گستردگی طیف رنگ در بالاترین سطح در پوشش های ساختمانی قرار دارد.
از دیگر مواردی که باعث بدبینی به این پوشش شده : وجود موارد تقلبی این پوشش (ضایعات پارچه آسیاب شده و چسب) و وجود نصابان ناشی و سود جویانی است که با مواد تقلبی و کیفیت پائین این پوشش را (با قیمت هائی کمتراز بازار) اجرا می کنند و بعد از مدتی مصرف کننده را با مشکلات زیادی مواجه می کنند.
شاید همت سازندگان این پوشش در تولید مواد با کیفیت (موادی با سطح صاف تر پس از اجرا و قابلیت بالاتر شستشو) و معرفی گسترده این نوع پوشش به مصرف کنندگان از طرف سازمانهای دولتی و مطبوعات (به عنوان پوششی سازگار با محیط زیست و کم کننده مصرف انرژی خانگی) باعث شناخت این نوع پوشش و استقبال گسترده از این نوع پوشش گردد.
نحوه محاسبه متر مربع در نقاشی ساختمان چگونه است؟
نحوه محاسبه متر مربع در نقاشی ساختمان چگونه است؟
برای محاسبه متراژ دیوارها، طول دیوارها ضرب در ارتفاع دیوار شده و قسمتهایی مانند دربها و پنجره ها که بلکا و یا رنگ (نقاشی ساختمان) بر روی آنها اجرا نشده از آن کم می شود.
برای محاسبه متراژ سقف نیز طول سقف ضرب در عرض می شود.
برای محاسبه متراژ دیوارها، طول دیوارها ضرب در ارتفاع دیوار شده و قسمتهایی مانند دربها و پنجره ها که بلکا و یا رنگ (نقاشی ساختمان) بر روی آنها اجرا نشده از آن کم می شود.
برای محاسبه متراژ سقف نیز طول سقف ضرب در عرض می شود.
آموزش رنگ آمیزی با قلم مو
آموزش رنگ آمیزی با قلم مو
در این مطلب به نکاتی در مورد چگونگی استفاده از قلم مو برای رنگ آمیزی خواهیم پراخت. اینکه بدانید چطور از قلم مو استفاده و نگهداری کنید، نقاشی بهتری انجام خواهید داد.
نقاشی ساختمان در کرج
رنگ آمیزی با قلم مو نیز در موارد زیر رایج است:
هنگامی که وسایل رنگ پاشی در دسترس نیست.
برای اولین رنگ آستر روی چوب
هنگامی که دو یا چند رنگ مختلف روی هم زده شده است.
در مواقعی که استفاده از پیستوله به تنهایی موثر نیست، مثلا هنگام رنگ آمیزی بخشهای باریک یا زاویه دارآموزش رنگ آمیزی ساختمان با قلم مو
پرداخت قلم مو :
قلم موهایی که نو هستند بلافاصله قابل استفاده نیستند بنابراین باید در ابتدا پرداخت شوند بدین معنی که موهایی که کنده شده و گرد و غبار باید از داخل قلم مو بیرون بیایند برای این منظور قلم مو را محکم به سطح خشک و تمیزی کشیده سپس آن را تکانده تا گرد و غبار و موهای جدا شده ی آن بریزد
طرز کار با قلم مو :
۱- با توجه به اینکه از حجم کل قسمت مویی قلم مو، فقط ۳/۱ آن مو ۳/۲ بقیه اش را هوا اشغال نموده ،لازم است که به هنگام شروع کار قلم را چند نوبت در رنگ فرو برده و سپس به لبه ظرف کشید. بدین ترتیب تمام موها به خوبی با رنگ آغشته شده و هوای بین آنها خارج می شود.
۲-برای برداشتن رنگ از قوطی لازم نیست تمام موی قلم را در رنگ فرو کنند، بلکه اگر تقریبا ۳/۱ارتفاع موی قلم را در رنگ فرو نمایند کفایت خواهد کرد. این امر باعث می شود دسته قلم به هنگام کار در قسمتهای عمودی یا سقف کمتر آلوده شود و رنگ از دسته قلم مو چکه نکند
۳-قلم آغشته به رنگ را ابتدا در یک جهت بر روی سطح مورد نظر کشیده و سپس در جهت متقاطع با جهت قبلی آن را پخش می کنند. بهتر است شروع هر قسمت از بالا به پایین و خاتمه آن نیز از بالا به پایین باشد. بدین طریق از شره کردن رنگ به مقدار قابل توجهی کاسته می شود
۴-رنگ آمیزی استر و رنگ دست اول را با فشار نسبتا بیشتری انجام می دهند، زیرا پر کردن خلل و فرج سطح رنگ آمیزی شونده (حتی بتونه شده) به عهده ی این دو لایه است . رنگ دست دوم و رنگ رویه را قدری ملایم تر می زنند زیرا کار پوشش صاف و نمای زیبا بخشیدن به سطح به عهده این دو لایه است.
علل ماندن جای قلم مو برای سطح رنگ آمیزی شده :
۱- غلظت زیاد رنگ مصرفی
۲- دمای رنگ مصرفی نسبت به محیط کار و شی رنگ آمیزی شونده کمتر باشد . (یعنی رنگ در محل سردی قرار داشته و قبل از متعادل شدن دمای آن با دمای محیط کار به مصرف رسیده است )
۳- دمای شیء رنگ آمیزی شونده نسبت به محیط و رنگ مصرفی کمتر باشد (یعنی شیئی در محیط سردی بوده و پس از انتقال به محیط رنگ آمیزی قبل از متعادل شدن دمای محیط کار بلافاصله رنگ آمیزی شده است ).
۴- رنگ مصرفی و شیی رنگ آمیزی شونده دمای مناسب داشته اندولی به محیط سرد انتقال داده شده و بلافاصله رنگ آمیزی انجام گرفته است.
۵- قلم موی به کار رفته دارای کیفیت مطلوب و مناسب با رنگ مصرفی نبوده
حفاظت و نگهداری از قلم مو بعد از مصرف :
۱- پس از اتمام کار قلم را به سطح تمیز و خشکی نظیر روزنامه یا مقوا کشیده تا رنگ اضافی مانده در آن زدوده شود سپس فورا با حلال مناسب شستشو داده
۲- بهتر است قلم موی شسته شده را در محلول تمیز حلال رنگ مورد نظر طوری آویزان کنند که قسمت عمده ی موی قلم درآن قرار گیرد . این کار به نرم ماندن قلم کمک به سزایی خواهد کرد.
در این مطلب به نکاتی در مورد چگونگی استفاده از قلم مو برای رنگ آمیزی خواهیم پراخت. اینکه بدانید چطور از قلم مو استفاده و نگهداری کنید، نقاشی بهتری انجام خواهید داد.
نقاشی ساختمان در کرج
رنگ آمیزی با قلم مو نیز در موارد زیر رایج است:
هنگامی که وسایل رنگ پاشی در دسترس نیست.
برای اولین رنگ آستر روی چوب
هنگامی که دو یا چند رنگ مختلف روی هم زده شده است.
در مواقعی که استفاده از پیستوله به تنهایی موثر نیست، مثلا هنگام رنگ آمیزی بخشهای باریک یا زاویه دارآموزش رنگ آمیزی ساختمان با قلم مو
پرداخت قلم مو :
قلم موهایی که نو هستند بلافاصله قابل استفاده نیستند بنابراین باید در ابتدا پرداخت شوند بدین معنی که موهایی که کنده شده و گرد و غبار باید از داخل قلم مو بیرون بیایند برای این منظور قلم مو را محکم به سطح خشک و تمیزی کشیده سپس آن را تکانده تا گرد و غبار و موهای جدا شده ی آن بریزد
طرز کار با قلم مو :
۱- با توجه به اینکه از حجم کل قسمت مویی قلم مو، فقط ۳/۱ آن مو ۳/۲ بقیه اش را هوا اشغال نموده ،لازم است که به هنگام شروع کار قلم را چند نوبت در رنگ فرو برده و سپس به لبه ظرف کشید. بدین ترتیب تمام موها به خوبی با رنگ آغشته شده و هوای بین آنها خارج می شود.
۲-برای برداشتن رنگ از قوطی لازم نیست تمام موی قلم را در رنگ فرو کنند، بلکه اگر تقریبا ۳/۱ارتفاع موی قلم را در رنگ فرو نمایند کفایت خواهد کرد. این امر باعث می شود دسته قلم به هنگام کار در قسمتهای عمودی یا سقف کمتر آلوده شود و رنگ از دسته قلم مو چکه نکند
۳-قلم آغشته به رنگ را ابتدا در یک جهت بر روی سطح مورد نظر کشیده و سپس در جهت متقاطع با جهت قبلی آن را پخش می کنند. بهتر است شروع هر قسمت از بالا به پایین و خاتمه آن نیز از بالا به پایین باشد. بدین طریق از شره کردن رنگ به مقدار قابل توجهی کاسته می شود
۴-رنگ آمیزی استر و رنگ دست اول را با فشار نسبتا بیشتری انجام می دهند، زیرا پر کردن خلل و فرج سطح رنگ آمیزی شونده (حتی بتونه شده) به عهده ی این دو لایه است . رنگ دست دوم و رنگ رویه را قدری ملایم تر می زنند زیرا کار پوشش صاف و نمای زیبا بخشیدن به سطح به عهده این دو لایه است.
علل ماندن جای قلم مو برای سطح رنگ آمیزی شده :
۱- غلظت زیاد رنگ مصرفی
۲- دمای رنگ مصرفی نسبت به محیط کار و شی رنگ آمیزی شونده کمتر باشد . (یعنی رنگ در محل سردی قرار داشته و قبل از متعادل شدن دمای آن با دمای محیط کار به مصرف رسیده است )
۳- دمای شیء رنگ آمیزی شونده نسبت به محیط و رنگ مصرفی کمتر باشد (یعنی شیئی در محیط سردی بوده و پس از انتقال به محیط رنگ آمیزی قبل از متعادل شدن دمای محیط کار بلافاصله رنگ آمیزی شده است ).
۴- رنگ مصرفی و شیی رنگ آمیزی شونده دمای مناسب داشته اندولی به محیط سرد انتقال داده شده و بلافاصله رنگ آمیزی انجام گرفته است.
۵- قلم موی به کار رفته دارای کیفیت مطلوب و مناسب با رنگ مصرفی نبوده
حفاظت و نگهداری از قلم مو بعد از مصرف :
۱- پس از اتمام کار قلم را به سطح تمیز و خشکی نظیر روزنامه یا مقوا کشیده تا رنگ اضافی مانده در آن زدوده شود سپس فورا با حلال مناسب شستشو داده
۲- بهتر است قلم موی شسته شده را در محلول تمیز حلال رنگ مورد نظر طوری آویزان کنند که قسمت عمده ی موی قلم درآن قرار گیرد . این کار به نرم ماندن قلم کمک به سزایی خواهد کرد.
آموزش رنگ آمیزی و نقاشی ساختمان با پیستوله
آموزش رنگ آمیزی و نقاشی ساختمان با پیستوله
در این مطلب به چگونگی استفاده از پیستوله، نوع تنظیمات و ترفند های رنگ آمیزی با پیستوله می پردازیم….
در هنگام استفاده از پیستوله باید به نکات زیر توجه کنید:
۱- پاشیدن رنگ از راست به چپ و از چپ به راست با سرعت یکنواخت و در هر رفت و برگشت یکبار ماشه را رها کرده و دوباره بگیرید
۲- در موقع پاشیدن حرکت پیستوله باید کاملا موازی سطح باشد حرکت دادن پیستوله در روی کار به صورت قوسی باعث می شود فاصله پیستوله نسبت به سطح در وسط کم شده و در کناره ها زیاد شود و این خود باعث شکم دادن رنگ در وسط می شود .
۳- فاصله پیستوله تا سطح کار باید به اندازه و مناسب باشد.فاصله کم باعث تراکم زیاد رنگ گردیده و شره می کند (از سطح) و فاصله ی زیاد بالعکس باعث پراکندگی رنگ گردیده سطح رنگ دانه دانه یا زبر می شود به عبارتی به علت فاصله زیاد پیستوله با سطح رنگ قبل از اینکه به سطح برخورد کند به علت تماس زیاد با هوا پودر می شود و بعد از نشستن روی کار سطح را زبر می کند
۴- فاصله ی مناسب با توجه به انواع مختلف رنگ و غلظتهای گوناگون بین ۲۰ الی ۳۰ سانتیمتر در نظر گرفته شده است. در هر حرکت حدود ۵۰% از قسمت رنگ شده با حرکت قبلی مجددا تحت پوشش حرکت جدید قرار گیرد. علت این امر تراکم متفاوت پاشیدگی رنگ از پیستوله می باشدآموزش رنگ آمیزی با پیستوله
۵- در موقع پاشیدن همیشه از طرف خودمان (لبه ای که به شما نزدیکتر است) شروع به پاشیدن کنیم تا گرد رنگ به طرف مقابل که رنگ نشده حرکت کند اگر از طرف مقابل بپاشیم گرد رنگ روی کاری که رنگ کرده ایم می نشیند و کار را زبر می کند
۶- درجه حرارت رنگ هنگام پاشیدن و همچنین درجه حرارت قطعه کار در کیفیت کار نقش مهمی ایفا می کنند درجه حرارت رنگ در موقع پاشیدن ۲۲ درجه سانتیگراد و قطعه کار از ۲۲ تا ۳۰ درجه توصیه می شود
۷- فشار هوای لازم جهت پودر کردن رنگ به جنس و غلظت رنگ بستگی دارد فشار هوای خیلی کم رنگ را کاملا گرد نکرده و سطح رنگ شده چروک بر می دارد و فشار هوای زیاد سطح رنگ شده دانه می زند پیستوله باید طوری تنظیم شود که هوا و رنگ به یک نسبت متعادل مخلوط واز درپوش پیستوله خارج شود.
در این مطلب به چگونگی استفاده از پیستوله، نوع تنظیمات و ترفند های رنگ آمیزی با پیستوله می پردازیم….
در هنگام استفاده از پیستوله باید به نکات زیر توجه کنید:
۱- پاشیدن رنگ از راست به چپ و از چپ به راست با سرعت یکنواخت و در هر رفت و برگشت یکبار ماشه را رها کرده و دوباره بگیرید
۲- در موقع پاشیدن حرکت پیستوله باید کاملا موازی سطح باشد حرکت دادن پیستوله در روی کار به صورت قوسی باعث می شود فاصله پیستوله نسبت به سطح در وسط کم شده و در کناره ها زیاد شود و این خود باعث شکم دادن رنگ در وسط می شود .
۳- فاصله پیستوله تا سطح کار باید به اندازه و مناسب باشد.فاصله کم باعث تراکم زیاد رنگ گردیده و شره می کند (از سطح) و فاصله ی زیاد بالعکس باعث پراکندگی رنگ گردیده سطح رنگ دانه دانه یا زبر می شود به عبارتی به علت فاصله زیاد پیستوله با سطح رنگ قبل از اینکه به سطح برخورد کند به علت تماس زیاد با هوا پودر می شود و بعد از نشستن روی کار سطح را زبر می کند
۴- فاصله ی مناسب با توجه به انواع مختلف رنگ و غلظتهای گوناگون بین ۲۰ الی ۳۰ سانتیمتر در نظر گرفته شده است. در هر حرکت حدود ۵۰% از قسمت رنگ شده با حرکت قبلی مجددا تحت پوشش حرکت جدید قرار گیرد. علت این امر تراکم متفاوت پاشیدگی رنگ از پیستوله می باشدآموزش رنگ آمیزی با پیستوله
۵- در موقع پاشیدن همیشه از طرف خودمان (لبه ای که به شما نزدیکتر است) شروع به پاشیدن کنیم تا گرد رنگ به طرف مقابل که رنگ نشده حرکت کند اگر از طرف مقابل بپاشیم گرد رنگ روی کاری که رنگ کرده ایم می نشیند و کار را زبر می کند
۶- درجه حرارت رنگ هنگام پاشیدن و همچنین درجه حرارت قطعه کار در کیفیت کار نقش مهمی ایفا می کنند درجه حرارت رنگ در موقع پاشیدن ۲۲ درجه سانتیگراد و قطعه کار از ۲۲ تا ۳۰ درجه توصیه می شود
۷- فشار هوای لازم جهت پودر کردن رنگ به جنس و غلظت رنگ بستگی دارد فشار هوای خیلی کم رنگ را کاملا گرد نکرده و سطح رنگ شده چروک بر می دارد و فشار هوای زیاد سطح رنگ شده دانه می زند پیستوله باید طوری تنظیم شود که هوا و رنگ به یک نسبت متعادل مخلوط واز درپوش پیستوله خارج شود.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)